Krótka historia autobusu Jelcz M11 - Stowarzyszenie na rzecz rozwoju transportu publicznego w Bydgoszczy
680
post-template-default,single,single-post,postid-680,single-format-standard,bridge-core-3.1.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1200,footer_responsive_adv,qode-theme-ver-30.1,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-7.1,vc_responsive
 

Krótka historia autobusu Jelcz M11

Krótka historia autobusu Jelcz M11

W 1983 r. wygasła francuska licencja Berlieta, zakupiona przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w roku 1972 i na skutek braku możliwości rozwijania autobusu Jelcz PR110M oraz wolnych mocy produkcyjnych zakładu, zdecydowano o podjęciu współpracy z węgierskim przemysłem motoryzacyjnym – fabrykami Ikarus i Csepel. W zakładach Jelcz w Jelczu-Laskowicach uruchomiono produkcję autobusu Jelcz M11. Jeszcze w roku 1983 powstał jego prototyp. Pojazdy te były budowane na sprowadzanych z Węgier podwoziach firmy Csepel (używanych też do produkcji autobusów Ikarus 260). Nadwozie było skróconą do 11 m wersją nadwozia PR110M opartego o licencję francuskiej firmy Berliet. Istotną wadą pojazdu była wysoka na całej długości podłoga, pod którą między osiami wzdłużnie umieszczony był silnik.

W latach 1987 – 1989 wytwarzano też bliźniaczo podobny do M11 autobus Jelcz L11, przeznaczony dla PKS do obsługi linii lokalnych.

Współpraca zakończyła się po przemianach politycznych w obu krajach. Ostatni Jelcz M11 został wyprodukowany w 1990r. W fabryce w Jelczu powstało około 2600 sztuk tych autobusów.

Obecnie autobusy te nadal są eksploatowane przez firmy transportowe z wielu polskich miast, jednak ze względu na wiek i duże zużycie paliwa są masowo kasowane. Wśród pasjonatów autobus uzyskał pseudonim „mig” z racji odgłosów wydobywających się z silnika.

Tekst: Dariusz Falkowski

Zdjęcia: Piotr Tomasik